Rogaliki wykonane przez pięcioletnie dzieci
Rogal z Poznania
Witajcie wiara!
Rogale są częścią naszej poznańskiej tradycji, można je kupić w poznańskich cukierniach w ciągu roku, ale największe zapotrzebowanie na rogale jest w dniu 11 listopada, czyli w Święto Odzyskania Niepodległości przez nasz kraj, czy jak wolicie w Dzień Świętego Marcina.
Ja oczywiście nie posiadam receptury na rogale świętomarcińskie, ani nawet nie powinnam jej udostępniać, ponieważ jest to tak ważna i tajna receptura, jak przepis na papieskie kremówki ;-)
Ale sami możemy zrobić swoje rogaliki. Ja robiłam je dwa razy, raz w domu, a drugi raz z moją przedszkolną grupa, stąd też zdjęcia dwóch, a nawet trzech różnych rodzajów rogalików.
Składniki:
- 2,5 szklanki mąki pszennej
- 20 dag masła (niecała kostka)
- 2 żółtka
- 1 czubata łyżka gęstej kwaśnej śmietany (18%)
- całe opakowanie cukru pudru
- szczypta soli
- marmolada, najlepiej o konsystencji stałej (zauważyłam, że płynna po prostu czasem wypływa z rogala podczas pieczenia)
2. Ciasto wyjąć z lodówki, podzielić na kilka części. Każdą z nich rozwałkować (podsypując mąką) na grubość ok. 2 mm. Przy pomocy dużego talerza wyciąć z ciasta koło. Podzielić jak pizzę, na 8 trójkątów, na każdy nałożyć czubatą łyżeczkę nadzienia i zwijać ku środkowi, tak, aby uformować rogaliki.
Dżem produkcji mojej teściowej z czarnego angrystu (agrest po poznańsku)
Formowanie ciasta przez naszych przedszkolaków i nakładanie dżemu kupnego z drzuzgawek (po poznańsku z truskawek)
Jeśli ktoś z Was ma ochotę na większe rogale, to może podzielić koło tylko na 4 części
3. Rogaliki należy układać na blaszce wyłozonej papierem do pieczenia. Piec ok. 15 minut w temperaturze 190 stopni na złoty kolor. Po wystudzeniu możecie posypać cukrem pudrem. Lecz niekoniecznie.
Ja postanowiłam z całej paczki cukru pudru i odrobiny wody ukręcić lukier, a posypać posiekanymi przez mnie włoskimi orzechami i rodzynkami.
życzę smacznego
Marta ;-)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz